Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Ταξίδι μιας μέρας...


(...χωρίς επιστροφή;)



[…] Μ’ άρεσε μια θέα. Το βασίλεμα παληό σαν και μένα. Και σύννεφα στον ουρανό μερικά και φως καθάριο πίσω, μεταλλικό. Και η χώρα ήταν ανοιχτή μπροστά μου. Kύτταζα στην Ήπειρο και στην Αλβανία. Τα Γρεβενά κάτω θα ήταν εκεί. Ο κατήφορος κατέβαινε στο ποτάμι, τον Αλιάκμονα. 

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ







"Παληό σαν και μένα..."

Και σκέφτηκα, πότε να ήταν που ανεβαίναμε κατά τον Αη Θανάση και σταθήκαμε να φωτογραφηθούμε (να μας φωτογραφήσει μάλλον ο καλός μου θείος Θανάσης Πανταζίδης). Χτες μήπως; 


Και πότε ήταν (αλλά σαν χτες πάλι το θυμάμαι) να του ετοιμάζει η γιαγιά μου το δανεικό κυνηγετικό σακκίδιο με τις προμήθειες της μέρας: Ψωμί, τυρί, ντομάτες, κεφτέδες, αυγά και ρακί... Να του στρώνει τη μικρή βελέντζα στο σαμάρι επάνω. Να του δίνει και κάτι παλιοπάπουτσα να ποδέσει μην τρυπήσει "τα καλά" από τις κοφτερές λιμάδες, και τις μπιστιριές, πάνω στ' αλώνια αυτά με τις πέτρες που είναι τα βουνά μας. (Με ποιόν πήγαινε να παλαίψει ο θειός μου;).


Κι αυτός ανέβηκε μαζί με τον λεβεντόγερο φίλο του  αφού ...."επίταξε" τ' άλογο του ξαδέρφου του του Μπάγκαβου [του Γιώργου]. Πρώτα στον Αη Θανάση κι ύστερα στον Αη Γιώργη στο Σκάπετο. Από το ταξίδι εκείνης της μέρας μόλις χτες ανακάλυψα πως υπήρχαν και φωτογραφίες κρυμμένες σε θετικό φιλμ (slides) παρακαλώ [υπόψιν για το 1966 μιλάμε τώρα...]. Και ιδού:


Κοιτάζοντας κάτω να απλώνεται το χωριό και πέρα απο την κοιλάδα του Αλιάκμονα η Πίνδος. Μι τ'ς τζιομπαναραίοι (σημ./translation: με τους τσοπάνηδες) αντάμα ψιλή κουβέντα. Κι ένας σκύλος που ήσυχα παρακολουθεί. Κόκκινη η φλοκάτη στο σαμάρι σαν αίμα...


 "Γλήγορο... Γλήγορο..." έλεγε ή γιαγιά άμα μίλαγες για κόκκινο στα όνειρα... 
(Γρήγορα! Σαν όνειρο πέρασαν όλα...).

Κι η αδερφή του, η Λούδα, εκείνα τα χρόνια - με ευαίσθητο ντύσιμο που δεν ήταν για μεγάλες ανηφόρες και ταλαιπώρια -  από τον Αη Νικόλα ίσως λιγο πιό πάνω θα κοίταξε κάτω μια στιγμή κι ύστερα γύρισε να απαθανατισθούν. Αυτή και τα άνθη της...



Ταξίδι μιας μέρας. Προσκύνημα. Ένα κοίταγμα από ψηλά στα αγαπημένα μέρη. Μια φωτογραφία. 

Και τέλος.



2 σχόλια: